நேற்றைய தொடர்ச்சி
- உலக ஆசிரியர் ஏ.கே. என் உணர்வும் அதுதான். எனது வாழ்க்கையின் பெரும்பகுதியில் சுறுசுறுப்பான சேவையில் இருந்ததால், படிப்புப் பழக்கங்களை நான் எடுத்துக்கொள்ள முடியாது என்று நினைக்கிறேன். ஆ: ஓய்வுக்குப் பிறகு உங்கள் எதிர்காலத்தைப் பற்றி நீங்கள் சிந்தித்து இருப்பீர்கள் என்று நான் நம்புகிறேன், மேலும் இதுபோன்ற செயலில் உள்ள பழக்கவழக்கங்களில் ஒன்றைப் பற்றி தனக்கோ அல்லது பிறருக்கோ பயன்படுத்தாமல் சும்மா நேரத்தை செலவிட முடியாது. இதைப் பற்றி ஏதேனும் யோசனையை உருவாக்கியுள்ளீர்களா? ஏ.கே.: ஒரு நாள் இந்த விஷயத்தை சற்று ஆழமாக யோசிக்க நேர்ந்தது. எனது ஓய்வு காலத்தை சில பயனுள்ள வேலைகளில் செலவிட விரும்பினேன், சாதாரண அர்த்தத்தில் அல்ல, ஆனால் கடவுளுக்கு மிகவும் ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய சில வேலைகளில் பயனுள்ளதாக இருக்கும்.
மனிதநேயவாதிகள் என்று அழைக்கப்படுபவர்கள் பலர் சேவை செய்வதை வெறுக்கிறார்கள் என்று கருதும் மனிதகுலத்தின் அந்த பிரிவின் சேவையில் நான் என்னை அர்ப்பணித்திருந்தால், நான் சாதாரண தொண்டு நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடுவதை விட கடவுள் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைவார் என்று எனக்கு தோன்றியது.
இந்த யோசனை என்னை மிகவும் கவர்ந்தது, தொழுநோயாளிகளுக்கான புகலிடத்தை திறப்பது குறித்தும், அங்குள்ள நோயாளிகளுக்கு தனிப்பட்ட முறையில் சிகிச்சை அளிப்பது குறித்தும் நான் முடிவு செய்துள்ளேன். இந்த எண்ணத்தை நிறைவேற்றும் ஆயுளையும், ஆற்றலையும் கடவுள் கொடுப்பாரா என்பதை பொறுத்திருந்து தான் பார்க்க வேண்டும்.
ஆ.: துன்பப்படும் மனிதகுலத்தில் மிகவும் தாழ்ந்தவர்களின் இத்தகைய சேவை கடவுளுக்கு மிகவும் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கது என்பதை நீங்களே சரியாக உணர்ந்திருக்கிறீர்கள். யோசனை மிகவும் உன்னதமானது, அதை நிறைவேற்ற கடவுள் நிச்சயமாக உங்களுக்கு உதவுவார். உங்கள் அடக்கத்தில் நீங்கள் அதை ஏற்கவில்லை என்றாலும், நீங்கள் ஒரு உன்னதமான மற்றும் பக்தியுள்ள ஆத்மா என்ற எனது எண்ணத்தை உங்கள் கருத்துக்கள் உறுதிப்படுத்துகின்றன.
ஏ.கே.: கடவுளுக்கு என்னை ஏற்றுக்கொள்ளும்படி செய்ய உமது அருள் ஆசீர்வாதங்களுக்காக நான் பிரார்த்திக்கிறேன். ஆச்சாராயாளின் பொன்னான நேரத்தை நான் அதிகம் எடுத்துக் கொண்டேன் என்று அஞ்சுகிறேன்.
ஆ: உங்களைச் சந்தித்ததில் எனக்கு மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.
ஏ.கே.: கடவுள் சித்தமானால், இன்னும் ஓய்வு நேரத்தில் ஆச்சார்யாளுக்கு மற்றொரு வருகையைச் செலுத்துவேன் என்று நம்புகிறேன். நான் ஒரு முஸ்லீம், இந்து சமயத் தலைவரை நேர்காணல் செய்வதில் எனக்கு மிகுந்த மனக்கசப்பு இருந்தது, அதனால், நான் இங்கு தங்கியிருந்த காலத்தை மட்டுப்படுத்தி மற்ற ஈடுபாடுகளை மேற்கொண்டேன். நான் அடுத்த முறை வரும்போது, உமது திருவருளுக்காக ஆச்சார்யாளுடன் அதிக நேரம் செலவிடுவேன் என்று நம்புகிறேன்.
ஆ: அப்படி இருக்கட்டும்.
ஏ.கே.: நான் மீண்டும் வரும்போது, என் மனைவியை என்னுடன் அழைத்து வரலாமா?
ஆ: அவள் கோஷா இல்லையா?
ஏ.கே.: அவள். ஆனால் ஆச்சார்யாளுக்கு அல்ல.
ஆ: ஆமாம். நீங்கள் அவளை அழைத்து வரலாம். கடவுள் உன்னை ஆசீர்வதிப்பாராக.
(அந்த மனிதர் ஓய்வு பெற்ற பிறகு தொழுநோயாளிகள் புகலிடத்தைத் தொடங்கி நடத்தி வந்தார் என்பது குறிப்பிடத் தக்கது.)