பல மொழிகள் பேசும் பிராந்தியங்களாக இல்லாமல், மொழிவாரியாக மாநிலங்கள் அமைக்கப்படுவதை அம்பேத்கர் ஆதரித்தார்.
மொழிவாரி மாநிலங்கள் அமைந்தால், ஆங்கிலேயர்கள் வரும் முன் மத்தியகால இந்தியாவில் இருந்த சமஸ்தானங்களைப் போலப் பல தனி நாடுகளாக இந்தியா சிதறுண்டுவிடும் என்ற அபாயம் சுட்டிக் காட்டப்பட்ட போது அவர் அதற்கு ஒரு தீர்வு சொன்னார். அது-
மொழிவாரியாகப் பிரிக்கப்பட்டபின்னர் அந்தந்த மாநிலங்கள் தங்கள் மாநில மொழியை மாநில அரசின் அலுவல் மொழியாகப் பயன்படுத்தக்கூடாது . அதற்கு பதிலாக இந்தியைப் பயன்படுத்த வேண்டும்.
இந்தியை மக்கள் கற்றுக் கொள்ளும் காலம் வரை ஆங்கிலத்தைப் பயன்படுத்தலாம் என்று அரசியல் சாசனத்தில் குறிப்பிட வேண்டும்
இது குறித்த அவரது கருத்துக்களைThoughts on Linguistic States, என்ற கட்டுரையில் காணலாம். அதிலிருந்து
// A linguistic State with its regional language as its official language may easily develop into an independent nationality. The road between an independent nationality and an independent State is very narrow. If this happens, India will cease to be Modern India we have and will become the medieval India consisting of a variety of States indulging in rivalry and warfare.
This danger is of course inherent in the creation of linguistic States. There is equal danger in not having linguistic States. The former danger a wise and firm statesman can avert. But the dangers of a mixed State are greater and beyond the control of a statesman however eminent
How can this danger be met? The only way I can think of meeting the danger is to provide in the Constitution that the regional language shall not be the official language of the State. The official language of the State shall be Hindi and until India becomes fit for this purpose English. Will Indians accept this? If they do not, linguistic States may easily become a peril.//
கட்டுரையைப் படிக்க: http://www.ambedkar.org/ambcd/Thoughts-Linguistic-States-Part-I.htm
- மாலன் நாராயணன் (மூத்த பத்திரிகையாளர்)
